Augljósa ástæðan er..

Ef við værum að horfa á svipaðar tölur og eru birtar í þessari grein morgunblaðsins um eitthvað annað, t.d. að þarna væri birt hlutfall þeirra sem skarta stúdentsprófi í stjórnunarstöðum, þá myndi kveða við allt annan tón í þessari umræðu.  Líklega myndum við segja:  þeir sem eru með stúdentspróf þykja greinilega betri stjórnendur.

Er þetta ekki alveg augljóst?  

 Karlar þykja greinilega betri stjórnendur en konur.

Þessi staðreynd er eins og bleikur fíll sem allir þykjast ekki sjá eða taka eftir og reyna að dansa einhvernvegin í kringum og forðast að tala um. Halda menn að það sé verið að hjálpa konum eitthvað við að leysa þennan 'vanda' með því að 'hlífa tilfinningum þeirra' og láta eins og þetta sé ekki staðreyndin?

Fyrsta skrefið í átt að því að leysa einhvern vanda er:  að gangast við því að það sé vandi og horfast í augu við hvað það er sem er að valda vandanum.  OG RÁÐAST SVO Á RÓT VANDANS!!!

Það leysist enginn vandi með því að láta eins og það sé eitthvað annað sem veldur, eða að við getum horft framhjá orsök vandans og einhvernvegin plástrað yfir þetta með einhverjum töfralausnum eins og að rétta hlutfallið með lagasetningu.

Við skulum byrja að tala um hlutina eins og þeir eru. Taka á málum með rökhugsun að vopni.

 Staðreynd #1  :  Konur þykja að jafnaði ekki nærri því eins góðir stjórnendur fyrirtækja eins og karlar.

Lykilorðið þarna er 'Þykja' .  Það þýðir ekki að þær séu verri stjórnendur.  Heldur virðist þeim einfaldlega síður vera treyst fyrir þessari ábyrgð.  Þessar tölur sýna þetta svo ekki verði um villst

Hvað veldur þessu?

• Er feðraveldið enn svona sterkt? Eru það karlar sem eiga fyrirtækin og eru svo vondir í sér að þeir skipulega vinni gegn aukinni stjórn kvenna í atvinnulífinu?
• Konur eru að jafnaði betur menntaðar. Varla er það málið?
• Hefur þetta eitthvað með útlit eða líkamlegan styrkleika að gera? Þá að þeir sem eru sterklegri að sjá þykja hafa betri 'forystusjarma'?
• Eru konur kannski ekki jafn mikið að sækjast eftir þessum stöðum og er þá hlutfall þeirra kvenna sem gegna þessum stöðum í einhverju samræmi við það kynjahlutfall sem sækir um?
• Gæti það jafnvel verið að það sé eitthvað sem gerir það að konur eru sannarlega ekki jafn góðir stjórnendur?  Má maður spyrja svoleiðis?  Þorum við að horfast í augu við það ef svo væri?

 

 Staðreynd #2 :  Það er ekkert náttúrulögmál sem segir að konur séu: verri, jafn góðar, eða betri stjórnendur en karlar.

•  Það verða eigendur fyrirtækja að ákveða hver fyrir sig, hverjum þeim finnst vera bestur til að stjórna sínum eigin rekstri.
• Það eru bara sjálfsögð mannréttindi að fá að ráða sínu eigin fyrirtæki.
• Ef þetta er ekki meðfætt, gæti þá verið að það sé eitthvað félagslegt sem geri það að konur tileinki sér síður þann hugsunarhátt sem þarf til að stjórna?

 Staðreynd #3 :Fyrirtæki sem ekki ræður hæfasta einstaklingin í starfið, hvort sem það sé sökum fordóma eða lagaþvingana, verður ekki eins gott fyrirtæki fyrir vikið. Þetta er vont fyrir allt samfélagið.

Mér finnst það alveg líklegt að það sé töluvert mikið um kynjafordóma við ráðningar á vinnumarkaði. Eigendur fyrirtækja ættu því að spyrja sig hvort þeir séu að tapa peningum vegna þessa.  Það væri samfélaginu öllu til hagsbóta.

Staðreynd #4 :  Það eru ekki mannréttindi að fá að vinna hjá einhverju fyrirtæki bara vegna þess að þú ert með typpi/píku. Og reyndar eru það engin mannréttindi að fá vinnu yfir höfuð.

Ef ég stofna nú fyrirtæki. Bara einn með sjálfum mér.  Set sjálfan mig í stjórn. Er það þá mannréttindabrot að það sé engin kona í stjórn fyrirtækisins? ...  En ef það eru tveir að vinna hjá fyrirtækinu?  Þrír .. 4..5..?   Nákvæmlega hvar byrjar þetta að vera mannréttindabrot?

Er það bara ef það er ríkisfyrirtæki þá?  Af hverju eiga að gilda aðrar reglur um ríkisrekstur? Er eitthvað sem segir að þjóðin vilji sjálfkrafa ekki ráða hæfasta einstaklingin hjá sínu fyrirtæki til að jafna einhverja tölfræði? Er þá ekki verið að neita þjóðinni um að fá það besta fyrir peninginn sinn?

 Til dáða..

Mig langar að ljúka þessu með að hvetja allar konur til dáða.  Mín persónulega skoðun er að það vanti aðeins meiri kjark í kvenþjóðina. Vissulega er ranglæti þarna úti, en það þýðir ekki að láta 'mögulegt' ranglæti buga sig.  Verið ófeimnar við að bjóða fram krafta ykkar og ekki gefa neinn afslátt þegar verið er að segja frá hæfileikunum. Burt með hógværðina!  Og verið duglegri að bjóða ykkur fram í pólitíkinni líka, ég mun kjósa ykkur!

Við karlana segi ég:  hugsið ykkur tvisvar um. Bæði þegar þið eruð að ráða starfsfólk í vinnu eða í kjörklefanum.  Er ég að láta fordóma koma í veg fyrir að ég velji rétt?

Kynjahalli í æðstu stjórn fyrirtækja